naar Gent geweest. . . .

Naar Gent met oudste dochter

Ze werd dertig de laatste keer, een mijlpaal! Ik was ook dertig toen ze kwam en ook het verschil met mijn moeder was precies dertig jaar, dat maakt dat het bijzonder is. 

De voorbereiding was voornamelijk te zorgen dat we een goed hotel hadden in het centrum, goede bedden,  de rest  komt dan ook wel goed.

Mijn voorpret, want dat was het echt, zat in het feit dat ik haar zou verrassen met een fotoalbum van haar en ons gezin van toen,  beginnend bij een jaar of drie en en liep door tot zover als ik foto 's had,  een kleine twintig jaar dus.

Destijds na de scheiding was ik al begonnen met een herschikking van ons familiealbum. Foto's waren mijn ding, ik wilde ze "meenemen" , maar natuurlijk niet alles en maakte voor de man des huizes een eigen  boekje. Ook voor beide dochters was ik toen al gestart met een eigen album, maar heb dat niet af kunnen maken omdat het te heftig was, ik kon het familiealbum nog niet ontmantelen.

Nu was het een goede gelegenheid om de vooruitgeschoven klus maar eens af  te maken.

En met heel veel plezier nam ik de foto's waarvan ik vond dat ze in haar album moesten komen. Uiteraard alle schoolfoto's, verjaardagspartijtjes, mijlpalen, buurkinderen, uitzichten, leerkrachten, optredens, vakanties en Vlekkie ( ah, zei ze), maar ook  de papa en de mama in andere tijden. 

Het is zoals het is,  toen was het zo en nu is het anders.  Er was een tijd dat ik spijt had van stappen, had ik maar zus of waarom niet zo, maar daar heb ik geen last meer van. Het is zoals het is en het is goed. De mens leert van zijn fouten,  groeit in het leven en ik ben er van overtuigd dat wie ik ben hier en nu komt door mijn levensweg en de keuzes die ik maakte.

De voorpret en het besef dat het goed is was voor mij al de helft van het weekend samen.

En het was goed! Gent is een prachtige stad met een heel mooi historisch centrum, de oude binnenhaven van vroeger en de huizen er omheen, welke hoog op de wereldranglijst van mooiste stedelijk plekjes staat. 

Een vriendin van mij ging ooit speciaal naar Gent voor het Lam Gods, meerdere bijelkaar horende panelen van de gebr. Van Eyck. En wij? Wij vonden het de vier euro niet waard, liepen wel door de kathedraal, maar de pracht en praal van de Roomse Kerk  wekt bij mij al jaren weerzin op. Ik hield het destijds in de St Pieter in Rome ook niet langer dan een uur uit, daar was ik trouwens met diezelfde vriendin.

Om toch een beetje in de sfeer van het Lam Gods te blijven gingen we die avond wel eten bij de Rechtvaardige Rechters ( het staat groot als RR en bij mij komt dan eerst "rijdende rechter" op)  de naam van een van  de panelen die zoekgeraakt is en waarover diverse verhalen gaan, oa dat het zou zijn gestolen door een rijke Gentse familie. Dit was in de eerstvolgende uitzending van DWDD en prompt kreeg ik een berichtje van de dochter dat  de RR  op TV was. Wat blijkt nu, het was helemaal niet zo Rooms, het was vooral bijzonder! De techniek van de Gebr. Van Eyk, het perspectief en de stofuitdrukking, daar ging het om! Jammer.

Maar waar ik achteraf wel een beetje om moet lachen is het feit dat ik in die kathedraal wel een kaarsje opsteek met een stille intentie die te maken heeft met de dochter. Hoezo Rooms?

Go